جمعیت و جوانی آن از اهمیت بسیار بالایی در هر کشور برخوردار است؛ به طوری که جمعیت زیاد داشتن هر کشوری به معنای داشتن مولفه قدرت در سطح ملی و بینالمللی است. جوانی جمعیت و جوان بودن سن افراد هر کشوری یعنی داشتن نیروی فعال و با نشاط جوانی برای رسیدن به اهداف توسعهای در بخشهای مختلف اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و ...است.
اکنون وضعیت جهان به سوی سالمند شدن بیشتر و پیری در جریان است. ایران نیز به مانند بسیاری از کشورها در لبه تیز قرار گرفتن در گردونه کشورهای پیر و سالمند قرار دارد و هرگونه سهل انگاری و بی تدبیری در ایجاد زیر ساختهای جوانی جمعیت کشورمان را با مشکلات زیادی روبرو خواهد کرد.
در کشور ما مسئولان نظام پس از برسی و تحلیل های بسیار طرحی را ارائه و تصویب کردند که در جامعه به طرح جوانی جمعیت معروف شد . طرحی که هیچ توجهی به جوانان و ازدواج نداشته و فقط بر فرزند آوری تمرکز کرده است و آسیب های اجتماعی افزایش بدون پشتوانه جمعیت را در نظر نگرفته است
بر اساس ماده نخستین قانون ستاد ملی جمعیت به ریاست رئیس جمهور تشکیل می شود که در مجموع ۲۴ عضو دارد. علاوه بر رئیس جمهور، دبیر ستاد، وزرای کشور بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، علوم، تحقیقات و فناوری، ورزش و جوانان، راه و شهرسازی، تعاون، کار و رفاه اجتماعی، اطلاعات، امور اقتصادی و دارایی، فرهنگ و ارشاد اسلامی، آموزش و پرورش و ارتباطات و فناوری اطلاعات بخشی از اعضا هستند.
رؤسای سازمانهای صدا و سیما، برنامه و بودجه کشور، تبلیغات اسلامی و پزشکی قانونی کشور و همچنین، معاون امور زنان و خانواده ریاست جمهوری یا دستگاه مرتبط، مدیر حوزههای علمیه، دادستان کل کشور، رئیس شورای فرهنگی اجتماعی زنان و خانواده شورای عالی انقلاب فرهنگی، دو نفر از نمایندگان مجلس شورای اسلامی به عنوان ناظر، رئیس ستاد کل نیروهای مسلح و رئیس سازمان بسیج مستضعفین هم در ستاد ملی جمعیت حضور خواهند داشت.
در طرح جوانی جمعیت به مسئله ازدواج پرداخته نشده و اثری هم بر ارکان ازدواج ندارد. بیشتر تأثیرات این طرح برای بعد از ازدواج است. در موضوع فرزندآوری هم عقیده من بر این است که این طرح توانایی ایجاد مشوق لازم برای تحریک جدی در زمینه فرزندآوری را نخواهد داشت.
دو مانع اصلی بر سر راه ازدواج جوانان، مسئله شغل و مسکن است. این دو مانع به راحتی میتواند توسط دولت مرتفع شود. ماجرا پیچیدهگی هایی دارد ولی اینقدر پیچیده نیست اما به دلیل برخی تنبلیهای کاری در این حوزه، حل نشده باقی مانده است. من معتقدم کسی که ازدواج کرده نباید سربازی برود چرا که بهترین سالهای جوانی بین ۲۰ تا ۳۰ سالگی است که بهترین سالهای زندگی مشترک نیز هست. در این دوران میتوان مفهوم انس را نهادینه کرد که به مراتب مهمتر از عشق است.
حال مسئولان محترم باید جوابگو سوالات و مشکلات این طرح باشند سوالات همچون سوالات زیر که سوال قشر جوان هم می باشد .
۱_جوان ایرانی با وجود مشکلات فراوان کاریابی در صورت موفقیت در اشتغال چه تناسب میان دخل و خرج خود پیش رو دارد ؟
۲_ جوان با درآمد ماهیانه چه مقدار میتواند پیش نیاز های یک ازدواج ساده را برگزار کند ؟ هزینه های یک خواستگاری و عقد ساده حدود ۱۰۰ میلیون تومان میشود ؟؟
۳_هزینه تهیه لوازم ضروری و اولیه شامل یخچال ، تلویزیون ، قالی ، کولر ، گاز ، .... چه مقدار است ؟؟ یک جوان در چند سال این هزینه را میتواند پس انداز کند ؟؟
۴_هزینه یک باب آپارتمان کوچک چه مقدار از پس انداز و حقوق ماهیانه یک خانواده را شامل می شود ؟؟ خرید خانه تا کی برای جوانان آرزوی سخت یا دست نیافتنی باشد ؟؟
۵_ تا هنگامی که مسئولان نظام به فکر فرزند آوری بوده و توجهی بر نیاز اولیه آن یعنی تشکیل خانواده جوانان نداشته و جوانان را فقط به یک وام ، ماشین ،.... برای فرزند تشویق کرده آیا به هزینه های تولد ، تربیت ، لباس ، .... این کودک توجه کرده اند که چند برابر این هدیه ها یا توانایی والدین می شود ؟؟
و هزاران سوال دیگر که امیدواریم مورد توجه مسئولان قرار بگیرد و به قول قدیمی ها ابتدا چاه را بکنند و سپس فکر مناره باشند