شب گذشته در حالیکه صدای فلش دوربین عکاسان از مصاحفه گرم بشار اسد با رهبر انقلاب خبر می‌داد، محمد جواد ظریف وزیر امورخارجه کشورمان در صفحه شخصی خود در یکی از شبکه‌های مجازی بار سفر ٦٧ ماهه خود را بست و از ناتوانی در ادامه خدمتش گفت.
خبری که به یکباره در تمامی کانال‌ها و رسانه‌های مختلف داخلی و خارجی بازتاب گسترده‌ای داشت و تمام اسب‌های خبری را به سمت میدان مشق دواند.
البته طی ماه‌های گذشته این اولین بار نبود که خبر استعفای وزیر امور خارجه به گوش می‌رسید و بار‌ها از جانب سخنگوی این وزارت خارجه تکذیب می‌شد، اما این بار یک پست مجازی بر همه شایعات پایان داد.
در خصوص استعفای مرد دیپلماسی کشورمان اخبار و فرضیه‌های ضد و نقیض بسیاری مطرح شده است و گمانه‌زنی‌های مختلفی با قلم و استدلال فرسایی تحلیل گران بر رو کاغذ آمده است.
برخی برای وزیر امور خارجه به دنبال جانشین می‌گردند و نام‌هایی نظیر عراقچی و امیرعبدالهیان به گوش می‌رسد؛ برخی دیگر نیز به دنبال دلایل استعفای آقای وزیر می‌گردند.
از بدعهدی‌های غربی‌ها در امضای برجام، کش‌مکش بر سر تصویب لوایح FATF در داخل و اختلافات داخلی دولت... به عنوان مهمترین دلایل این استعفا یاد می‌شود.
برخی دیگر با اشاره به دفاع جانانه ظرف از فعالیت‌های موشکی جمهوری اسلامی ایران در کنفرانس امنیتی مونیخ، این اسعتفا را به معنای تغییر رویه سیاست‌های خارجی ایران برداشت کرده‌اند.
از سوی دیگر برخی منابع خبری دلیل هشدار ظریفی را در داخل جست و جو کرده و مدعی شدند وزیر امورخارجه با رئیس جمهور دچار اختلاف نظر شده و ناهماهنگی‌های صورت گرفته در خصوص سفر بشار اسد از جانب نهاد ریاست جمهوری و بی‌خبری آقای وزیر باعث این استعفا شده است.
در نتیجه از اختلافات داخلی دولت روحانی به عنوان جدی‌ترین عامل یاد می‌شود. تا جائیکه فلاحت پیشه رئیس کمیسیون امنیت ملی در پاسخ به این سوال که آیا گلایه‌های ظریف مربوط به ناهماهنگی‌ها ارتباطی با سفر بشار اسد به ایران دارد، گفت: «اگر ناهماهنگی وجود داشته است در درون دولت بوده است، طبق پروتکل باید آقای ظریف در دیدار بشار اسد با رئیس جمهور حضور پیدا می‌کرد که به هر دلیل موضوع بین آقای ظریف و دولت است. موضوع فراتر از این حرف‌ها است و نباید موضوع ناهماهنگی را به سیاست ایران در سوریه ربط داد، سیاست ایران در سوریه، مسئولیت و هماهنگی‌ها مشخص است. خود آقای ظریف هم بار‌ها اعلام کرده است که با قاسم سلیمانی و دیگران ارتباط تنگاتنگی دارد.»
لذا به نظر می‌رسد این استعفا هشداری است تا جایگاه وزارت خارجه در دولت به خوبی روشن و مشخص شود. البته وجود اختلاف نظر در کابینه دولت دوازدهم اولین بار نیست که یک وزیر را مجبور به استعفا می‌کند بلکه طی یک ماه گذشته وزیر بهداشت نیز با اعتنا بر همین اختلافات ترجیح داد دیگر بر روی پله‌های پاستور قدم نگذارد!
خلاصه آنکه استعفای جناب آقای وزیر در فضای مجازی هشداری جدی به شخص رئیس جمهور بود؛ هشداری که باید دید از سوی روحانی جدی گرفته می‌شود یا خیر.
خبری که به یکباره در تمامی کانال‌ها و رسانه‌های مختلف داخلی و خارجی بازتاب گسترده‌ای داشت و تمام اسب‌های خبری را به سمت میدان مشق دواند.
البته طی ماه‌های گذشته این اولین بار نبود که خبر استعفای وزیر امور خارجه به گوش می‌رسید و بار‌ها از جانب سخنگوی این وزارت خارجه تکذیب می‌شد، اما این بار یک پست مجازی بر همه شایعات پایان داد.
در خصوص استعفای مرد دیپلماسی کشورمان اخبار و فرضیه‌های ضد و نقیض بسیاری مطرح شده است و گمانه‌زنی‌های مختلفی با قلم و استدلال فرسایی تحلیل گران بر رو کاغذ آمده است.
برخی برای وزیر امور خارجه به دنبال جانشین می‌گردند و نام‌هایی نظیر عراقچی و امیرعبدالهیان به گوش می‌رسد؛ برخی دیگر نیز به دنبال دلایل استعفای آقای وزیر می‌گردند.
از بدعهدی‌های غربی‌ها در امضای برجام، کش‌مکش بر سر تصویب لوایح FATF در داخل و اختلافات داخلی دولت... به عنوان مهمترین دلایل این استعفا یاد می‌شود.
برخی دیگر با اشاره به دفاع جانانه ظرف از فعالیت‌های موشکی جمهوری اسلامی ایران در کنفرانس امنیتی مونیخ، این اسعتفا را به معنای تغییر رویه سیاست‌های خارجی ایران برداشت کرده‌اند.
از سوی دیگر برخی منابع خبری دلیل هشدار ظریفی را در داخل جست و جو کرده و مدعی شدند وزیر امورخارجه با رئیس جمهور دچار اختلاف نظر شده و ناهماهنگی‌های صورت گرفته در خصوص سفر بشار اسد از جانب نهاد ریاست جمهوری و بی‌خبری آقای وزیر باعث این استعفا شده است.
در نتیجه از اختلافات داخلی دولت روحانی به عنوان جدی‌ترین عامل یاد می‌شود. تا جائیکه فلاحت پیشه رئیس کمیسیون امنیت ملی در پاسخ به این سوال که آیا گلایه‌های ظریف مربوط به ناهماهنگی‌ها ارتباطی با سفر بشار اسد به ایران دارد، گفت: «اگر ناهماهنگی وجود داشته است در درون دولت بوده است، طبق پروتکل باید آقای ظریف در دیدار بشار اسد با رئیس جمهور حضور پیدا می‌کرد که به هر دلیل موضوع بین آقای ظریف و دولت است. موضوع فراتر از این حرف‌ها است و نباید موضوع ناهماهنگی را به سیاست ایران در سوریه ربط داد، سیاست ایران در سوریه، مسئولیت و هماهنگی‌ها مشخص است. خود آقای ظریف هم بار‌ها اعلام کرده است که با قاسم سلیمانی و دیگران ارتباط تنگاتنگی دارد.»
لذا به نظر می‌رسد این استعفا هشداری است تا جایگاه وزارت خارجه در دولت به خوبی روشن و مشخص شود. البته وجود اختلاف نظر در کابینه دولت دوازدهم اولین بار نیست که یک وزیر را مجبور به استعفا می‌کند بلکه طی یک ماه گذشته وزیر بهداشت نیز با اعتنا بر همین اختلافات ترجیح داد دیگر بر روی پله‌های پاستور قدم نگذارد!
خلاصه آنکه استعفای جناب آقای وزیر در فضای مجازی هشداری جدی به شخص رئیس جمهور بود؛ هشداری که باید دید از سوی روحانی جدی گرفته می‌شود یا خیر.
